خانواده در بسیاری از جوامع آسیایی نقش اصلی دارد و احترام به بزرگان خانواده و مشورت با آنها مهم است. مذهب و فلسفه در آسیا نقش کلیدی دارند، بودیسم، هندویسم، اسلام، مسیحیت، کنفوسیوسگرایی و دیگر سنتهای معنوی تأثیر عمیقی بر جوامع آسیایی داشتهاند. استفاده از ادویهها، برنج، نودل، چای، و سبزیجات در بیشتر کشورهای آسیایی رایج است. هنر آسیایی شامل نقاشی، خوشنویسی، موسیقی سنتی، و معماری خاص است که هریک میراثی از هزاران سال پیش دارد. در کشورهای شرق آسیا مثل ژاپن و کره جنوبی، تعظیم بهعنوان نشانه احترام مرسوم است. مردم هند به مهماننوازی و زندگی معنوی تأکید زیادی دارند. ژاپنیها به نظم و فناوری پیشرفته همراه با حفظ سنتهای کهن اهمیت میدهند. چینیها به اصول فنگشویی، ارتباط با طبیعت، و تاریخ طولانی فرهنگی خود وفادارند. دین و مذهب مردم در خاورمیانه اسلام است. زندگی مادی و معنوی تحت تاثیر آموزههای دینی است. با این حال ارتباط با دنیا مدرن و تجارت در این ناحیه به دلیل حضور سنگین نفت و گاز مورد توجه سرمایه داران است. سفر به آسیا تجربه ژرفی در زندگی همه ما خواهد بود.
اول مقصد را مشخص کنید و بعد درباره بهترین زمان تور آسیا تصمیم بگیرید. کشورهای جنوب شرقی آسیا مثل تایلند، مالزی و اندونزی از ماههای آبان تا فروردین مناسب برای سفر و غواصی هستند. فروردین تا مهر برای چین و ژاپن بینظیر است؛ درست همان زمانی که شکوفههای گیلاس به طبیعت سلامی دوباره میکنند. مالدیو، سریلانکا و هند از بین مهر تا آذر و بهمن آدم را وسوسه برای رزور تور آسیا میکنند. برای مشاهده بهترین تورهای آسیایی کلیک کنید.
همیشه آرزو داشتم به آسیا سفر کنم، قارهای پر از فرهنگهای کهن، طبیعت بکر و شهرهای پرجنبوجوش! وقتی هواپیما در توکیو فرود آمد؛ با منظرهای شگفتانگیز از برجهای مدرن و معابد باستانی روبهرو شدم. خیابانهای شینجوکو پر از نورهای نئونی و تکنولوژی پیشرفته بود. اما در همان نزدیکی باغهای سنتی ژاپنی با شکوفههای صورتی گیلاس آرامشی وصفناپذیر به شهر میبخشید. صبحها را با خوردن سوشی تازه در بازار ماهی تسوکیجی آغاز میکردم و عصرها را در کوچههای تاریخی آساکوسا میگذراندم. از ژاپن به تایلند رفتم. بانکوک با معابد طلایی و بازارهای شناورش جادویی بود. وقتی از معبد وات آرون بالا رفتم و رودخانه چائو فرایا را از آن ارتفاع دیدم، زیبایی شهر بیشتر از همیشه به چشمم آمد. اما زیباترین تجربه من در جزایر پوکت بود؛ جایی که سواحل فیروزهای، قایقهای چوبی، و غروبهای نارنجی، تصویری رویایی از طبیعت را به نمایش میگذاشتند. سفرم در چین ادامه پیدا کرد. دیوار بزرگ چین را که از نزدیک دیدم؛ عظمتش حیرتزدهام کرد. در پکن میدان تیانآنمن و شهر ممنوعه مرا به دوران امپراتوری چین برد. اما در شانگهای دنیایی از آسمانخراشها و خیابانهای پرنور انتظارم را میکشید. ترکیب سنت و مدرنیته در این شهر واقعاً تحسینبرانگیز بود. آخرین مقصد من هند بود. در آگرا وقتی برای اولین بار تاج محل را دیدم؛ شکوه و زیبایی آن نفس را در سینهام حبس کرد. در خیابانهای شلوغ دهلی رایحه ادویهها در هوا پیچیده بود و بازارهای رنگارنگ پر از زندگی بودند. اما در واراناسی کنار رود گنگ، آرامشی عمیق را تجربه کردم که در هیچ جای دیگر نیافته بودم. در پایان سفر احساس کردم آسیا تنها یک قاره نیست؛ بلکه دنیایی از فرهنگها، طعمها و تجربههای فراموشنشدنی است.